Penggantian Next Generation Fighter Aircraft Multi-Role Combat Aircraft (MRCA) Tentera Udara Diraja Malaysia masih diperkatakan oleh banyak pihak namun daripada empat senarai yang dihebahkan iaitu Super Hornet, Grippen, Typhoon dan Rafale. Hanya dua sahaja yang disenarai pendekkan iaitu Typhoon dan Rafale. Di sini saya cuba membuat perbandingan serba ringkas mengenai kelebihan dan kekurangan kedua-dua pesawat.
Airframe
Kedua-dua pesawat ini adalah pesawat delta canard configuration yang sangat maju dan menjadi pilihan oleh banyak negara di seluruh dunia. Walaupun pesawat kelihatan hampir sama pada luarannya namun ianya berbeza.
Typhoon adalah sebuah pesawat yang dibina dengan kukuh, mempunyai canard agak besar diletakkan di hadapan bagi meningkatkan keupayaan pergerakan semasa di udara termasuk membolehkan Typhoon point its nose ke arah sasaran dengan pantas. Seperkara lagi, Ia mempunyai kanopi gelembung yang menawarkan pandangan 360° yang jelas untuk juruterbang. Rekabentuk intakes di bawah fuselage membolehkan pesawat terbang pada kelajuan rendah namun berkemungkinan akan menimbulkan masalah apabila pada kelajuan yang tinggi. Walaubagaimana pun rekabentuk
Typhoon yang kukuh mampu mengatasi permasalahan tersebut. Typhoon mempunyai adjustable intake udara yang bermaksud boleh membuka atau menutup mengikut keperluan jumlah udara yang memasukinya. Ini adalah ciri hebat yang membolehkan pesawat berfungsi dengan baik pada sebarang kelajuan.
Manakala Rafale adalah pesawat yang berbeza, Ia direka untuk membuatkan kelihatan cantik dan kukuh pada masa yang sama. Canards pesawat Rafale yang diletak dekat dengan sayap dikatakan kurang membantu meningkatkan prestasi namun dikatakan konfigurasi tersebut hanya mengurangkan rintangan serta membenarkan pesawat mencapai kelajuan Mach 2 pada altitude rendah. Rafale tidak semaju Typhoon dalam teknologi rekabentuk kerana menggunakan teknologi konvensional.
Enjin
Typhoon menggunakan enjin 2 EJ-200 dengan teras (dry thrust of 60 KN and a wet thrust of 90 KN) dengan kerangka pesawat udara yang besar dan sayap yang kuat serta canards melakukan tugas thrust vectoring control (TVC) sangat baik pada Typhoon. Walaubagaimanapun Rafale menggunakan enjin Snecma M88-2 dengan teras (dry thrust of 50 KN and 75 KN afterburner) dikatakan pesawat ini memerlukan enjin yang lebih berkuasa kerana jika dibandingkan dengan pesawat terkini gen 4.5. Ia seolah-olah berada di paling bawah dalam kelasnya.
Avionics
Typhoon menggunakan radar Euroradar Captor (ECR-90) next generation mechanical multi-mode pulse doppler radar yang dikatakan teknologi lama (2 generasi ke belakang) iaitu PESA (Passive Electronically Scanned Array) dan AESA (Active Electronically Scanned Array). Tetapi jet Typhoon EF-2000 meningkatkan keupayaan radar tersebut dengan meningkatkan saiz antena seterusnya telah meningkat prestasinya. Ia boleh mengesan sasaran pesawat sehingga 160 kilometer. Walaubagaimana pun kelemahan yang ketara ialah tidak boleh mengimbas sasaran yang banyak pada satu-satu masa.
Rafale pula memiliki radar yang lebih baik iaitu radar RBE2 iaitu PESA (Passive Electronically Scanned Array) yang merupakan radar generasi yang lebih baik. Walaubagaimana pun saiz muncung pesawat yang kecil telah menghadkan saiz radar yang boleh dibawa mengakibatkan pengurangan jarak pengesanan kepada hanya 140 ke 150 km sahaja. Jarak detection atau pengesanan adalah kurang berbanding Typhoon namun ia mampu mengesan lebih daripada 40 pesawat dan memusnahkan 8 pesawat dalam satu-satu.
Sistem pengesanan Rafale tidak lama lagi akan diganti oleh jenis AESA iaitu versi RBE2-AA yang termaju, mempunyai keupayaan mengenal pasti sasaran sehingga 170 km.Sebuah versi AESA juga turut dirancang untuk Typhoon juga Namun dikatakan versi ini hanya boleh didapati untuk model naik taraf sahaja.
Kedua-duanya adalah baik mampu menjalankan tugas pengesanan mengikut keperluan termaju zaman sekarang.
Radar Cross Section Reduction Features
RCS ialah sejenis teknologi bagi mengurangkan detection radar samada melalui meterial atau teknologi halimunan yang mampu mengelak dari dikesan. Typhoon mempunyai beberapa ciri yang boleh mengurangkan RCS di hadapan pesawat iaitu 0.5-1 sq meter yang mana ramai menjangkakan 0.1 sq adalah hampir mustahir untuk dikesan oleh radar. RCS akan dikurangkan lagi jika sistem radar AESA digunakan kerana ia mampu mengelirukan radar pasukan musuh dan mengurangkan risiko dikesan.
Rafale pula mempunyai RCS yang tinggi kerana material yang digunakan dan rekabentuk yang kurang memberi kesan untuk mengurangkan RCS. RCS pesawat ini dalam anggaran 1.5-2 sq Meter. Secara keseluruhannya pesawat ini lebih mudah dikesan oleh sistem radar musuh.
Persenjataan
Ini adalah satu aspek yang sangat penting dalam menilai keupayaan pesawat pejuang. Kedua-dua pesawat Eurocanards mempunyai sistem persenjataan yang moden. Typhoon menggunakan Meteor, active radar guided beyond visual range missile udara ke udara, dan akan menggunakan Advanced Short Range Air-to-Air Missile (ASRAAM) pada masa akan datang. Manakala Rafale menggunakan missile Meteor sama seperti Typhoon dan MICA (missiles interception and combat aerial) sahaja. Penggunaan persenjataan kedua-dua pesawat adalah yang termaju namun yang membuatkan Typhoon lebih advance adalah pakej persenjataan yang pelbagai termasuk dari blok eropah dan Amerika sendiri seperti AIM-9 Sidewinder dan AIM-120 AMRAM.
Sistem SPECTRA yang ada pada pesawat Rafale patut dipuji kerana sistem perisian tersebut yang mampu meningkatkan chances of survival kerana ia mampu mengautomasikan kebanyakan tugas-tugas komunikasi dengan pesawat lain dan stesen kawalan. Typhoon juga mempunyai kelengkapan EW (electronic warfare) namun pesawat Rafale sedikit mengatasi Typhoon.